Dag en nacht 0485 - 52 11 11
Bekijk onze vestigingen
13 maart begin dit jaar: mijn agenda als musicus, dirigent en regisseur loopt in amper een dag tijd helemaal leeg. De eerste persconferentie van Marc Rutte en Hugo de Jonge is een avond daarvoor op de televisie geweest, het hele land is in shock. We zijn compleet in de ban van het Covid-19 virus en een gedeeltelijke lockdown volgt. Ook ik ben even in shock: de reis met Angels Rule naar New York om daar te mogen zingen gaat niet door, Passion en andere mooie muziekprojecten worden gecanceld, geen repetities meer van koren en orkesten. En daar zit je dan.
Verbijsterd en verdoofd.
Wat nu? Na de eerste shock realiseer ik me dat die rust ook even goed doet. Tijd voor wandelingen, een goed boek en een flinke portie reflectie. Gelukkig heb ik nog opdrachten staan voor het schrijven van twee scripts en die staan in no time op papier.
Is dat dit jaar of altijd zo? Niet meer samen zijn, niet samen kunnen zijn… Eenzaam zijn met Kerst, het bestond altijd al! Maar nu voelen we allemaal de pijn. We staan er nooit bij stil…. of heel even, om vervolgens verder te gaan met onze eigen gezelligheid te organiseren rondom de Kerstdagen. Veel mensen klagen, we kunnen niet of nauwelijks samen zijn. Terwijl Kerst staat voor samen zijn, gezellig bij elkaar, genieten, spelletjes doen, eten en drinken, met elkaar praten, wat je bezighoudt, wat je mee hebt gemaakt. Iedereen voelt zich nu een beetje of heel erg eenzaam. Mensen die je dierbaar zijn, die je graag zou willen uitnodigen kunnen niet komen. Je moet keuzes maken. Mensen die iemand hebben verloren hebben geen keuze, die zijn alleen. Tuurlijk zullen er momenten zijn dat de alleenstaande wordt uitgenodigd of dat er aan ze wordt gedacht, maar dat is toch maar heel even… Dan duren de Kerstdagen toch lang… En ook de dagen in de aanloop naar
Kerst hangen toch zwaar boven het hoofd…
Samen met mijn man was ik in ons appartement in Turkije. Onze terugvlucht was al 2x geannuleerd vanwege Corona. Mijn vader was in verzorgingshuis Castella in Cuijk waar hij woonde en verzorgd werd. We hadden via Skype met mijn vader gesproken. Hij zei: “Het klinkt misschien wel raar, maar ik ben blij dat jullie daar zijn. Hier mag je niks, je mag niet naar buiten i.v.m. Corona.” Hij vond het verschrikkelijk. Op 16 april 2020 is héél onverwacht, van het ene op het andere moment, mijn vader overleden. De gedachte die steeds door mijn hoofd ging, was het voldongen feit dat we niet terug konden naar Nederland.
Tranen, tranen, tranen….
Gelatenheid, pijn, verdriet, gemis
is ons overkomen en is aan niemand van ons voorbij gegaan
Maar wat ons overkomt, er komt toch een nieuwe dag
Voor jou, voor mij voor iedereen
Blijf denken het komt weer goed
Misschien niet vandaag
Maar houd moed
Geluk zit in kleine dingen,
in herinneringen, in gedachten,
en laat de pijn soms verzachten.
Lieve mensen, in deze roerige tijden willen wij een gedicht delen van Toon Hermans om steun te geven aan mensen en ze een hart onder de riem te steken.
Er moeten mensen zijn
die zonnen aansteken,
voordat de wereld verregent.
Op 28 juni om 4.30 uur overleed mijn lieve vader op 67-jarige leeftijd. Nog diezelfde ochtend stapte een uitvaart- leider van Schrijen afscheid en herinnering het huis van mijn ouders binnen. Op het meest moeilijke moment van mijn leven en dat van mijn broers, aanhang, onze kinderen en onze moeder voelde hij precies aan wat we nodig hadden.
Nu leeft het mogelijk veel meer dan ooit, om een samenkomst
te houden om te herinneren, maar het kan altijd. Ook al is het
jaren geleden, want iedereen die er niet meer is missen we zo
vaak. Niet alleen jij, maar je familie en vrienden ook.
Het verdriet en gemis te delen is fijn en goed. Herdenken en
herinneren geeft troost.
Heel veel, vooral toen het net begon. De nieuwe regeltjes die continu
veranderden, waar we ons telkens weer opnieuw in moesten
verdiepen, om het goed te kunnen uitleggen aan de nabestaanden.
Toen de regels niet meer veranderden, gaf me dat meer rust in mijn hoofd
en vond ik een nieuwe weg, om mijn werk toch zo goed mogelijk te doen.
Al is er nu letterlijk veel meer afstand. En dat is juist niet waarom dit werk
zo bijzonder is. Je wilt er zijn, naast hen staan.
Nu leeft het mogelijk veel meer dan ooit, om een samenkomst
te houden om te herinneren, maar het kan altijd. Ook al is het
jaren geleden, want iedereen die er niet meer is missen we zo
vaak. Niet alleen jij, maar je familie en vrienden ook.
Het verdriet en gemis te delen is fijn en goed. Herdenken en
herinneren geeft troost.
‘Jij bent er morgen toch ook bij hè?’ Hoopvol kijkt de dame die net haar moeder verloren is me aan. Kort daarvoor was ik nog een wildvreemde voor haar. Ik leg mijn hand op haar schouder en stel haar gerust: ‘Natuurlijk ben ik erbij.’
In de paar dagen dat ik een familie bijsta, bouw ik een hechte band met mensen op. Er is geen enkele baan waarbij je in zulke korte tijd zoveel voor iemand kunt betekenen en dat realiseer ik me na 12 jaar in dit vak nog elke dag.
Een goede laatste verzorging draagt bij aan een waardig afscheid en kan belangrijk zijn voor het rouwproces van nabestaanden.
Henk Ermers en Gerie Croonen van Zorgcentra Pantein over “Elkaar ontmoeten, ervaringen delen en samen de zorg rondom opbaren optimaliseren” tijdens de Dag van de Verzorgende op Buitenplaats Zevenhutten.
Hans Basten over zijn werk als grafisch vormgever.
Wanneer er iemand overlijdt moet er midden in het verdriet behoorlijk wat geregeld worden, en ook nog eens in een paar dagen. Vaak voelt dit enorm onwerkelijk aan. Hoe fijn is het wanneer er in alle vertrouwen iemand voor je is waar je alles bij kwijt kunt. Jouw wensen, jouw zorgen, jouw ideeën. Dat kan allemaal bij Schrijen afscheid en herinnering, van de dienst tot het crematorium tot het herinneringskaartje.
Ellen Gerrits, de dochter van Gerrit Brienen die overleed op 28 april 2019 vertelt haar persoonlijk verhaal…
De familie ervaart wat hun is overkomen alsof zij in een achtbaan terecht zijn gekomen. De achtbaan slingert hun alle kanten op. In die achtbaan stappen wij in, om soms de achtbaan ook wat langzamer te laten gaan om de familie voor te bereiden op het afscheid.
